Gdy umiera Ziemia

Księżyc patrzy na popioły

Z dymu rodzi się kształt

Fioletowe struny

Pnące się sukcesywnie

Ku górze

Płoną poświatą miesiąca

Koronkowe krawędzie mgły

Otarte o ten blask

Nie spoglądają na piach..

Sypie się czas

Przez promienie nieba

A strach krzyczy

Purpurowy od krwi..